De commercial uit 1968 is geen brullende drumwals van een militaire band, maar de spannende dag van de moderne vrouw. De seconden zijn verfrissend authentiek. De dame ter plekke geeft als drukke zakenvrouw nauwkeurig de brutaliteit en afstand weer van de donkerdere tonen van hart en hoofdnoot. De overgang naar sensualiteit is voor die tijd net zo vaardig en kostbaar.
In de 34 seconden durende zwart-wit commerciële film is een vliegtuig te zien dat met een groot gebrul van de motoren door de foto raast. Een fijne dame daalt de vliegtrap af om naar een mooie cabriolet te gaan. De vrouw is gekleed in een broek, blazer en hoed, allemaal in briljant wit. Op het plaatje verschijnt een grote wolkenkrabber als overgang naar de scène waarin de zakenvrouw aan haar bureau de hoorn van haar telefoon opneemt en weer ophangt.
De hartvormige fles wordt getoond op het middelniveau van de dame in een nieuw tafereel. Ze raakt haar handen zachtjes aan en draait de fles een beetje om. Ze opent het deksel en de geur van Guerlain Chamade stroomt naar haar toe. Vol vurigheid ademt ze elk molecuul in. De Chamade-krant, waaruit de fles is opgestaan, zoemt om haar hoofd. Tijdens het stretchen en inhaleren gebruikt de regisseur een nieuwe techniek. De geklede vrouw wordt een schoonheid, naakt als God schiep haar. Haar blonde haar, open en zwaaiend over haar schouder, strekt zich uit in de geur van chamade. Volledige toewijding kon niet beter worden vertegenwoordigd.
Aan het eind staan de fles en de naam in de rechterbenedenhoek van de afbeelding. Het filmpje van lang vervlogen tijden is ongetwijfeld tijdloos. De elegantie en veelzijdigheid van het vrouwelijke geslacht gaat nooit uit de mode. Dat geldt ook voor de geur. Sensualiteit en toewijding na het werk, loslaten en niet altijd sterk hoeven te zijn staan vandaag de dag nog steeds centraal. Chamade moedigt op geurige wijze aan om hoeken en randen te tonen en tegelijkertijd hartstochtelijk vrouwelijk te zijn.