Als een revolutionair zijn hart opent, is het niet ongewoon om een diep verlangen naar sensualiteit tegen te komen - zoals het geval is bij Etienne de Swardt, het enfant terrible onder de Parijse nicheparfumeurs. Zijn Etat Libre d'Orange Cologne (2014) is een puristische openbaring tussen de Swardts antiparfums als Don't Get Me Wrong Baby (2007) en Fat Electrician (2009, beide van Antoine Maisondieu).
De klassieke Eau de Cologne met zijn lichtgevende liaison van citroen- en mandarijnessence en groene munt op een lieflijk hart van oranjebloesem, magnolia en jasmijn breekt de regels van de parfumprovocateur uit de Marais in Parijs. Het doet bijna denken aan de klassieke colognes à la Johann Maria Farina met hun typische vijfvoudige klank van bergamot, citroen, neroli, rozemarijn en lavendel.
Sensuele basisakkoorden van muskus en patchoeli op cederhout maken Etat Libre d'Orange Cologne leerachtiger en verfijnder dan andere eau de colognes. Het subtiel levendige timbre, georkestreerd door Givaudan senior parfumeur Alexandra Kosinski, is niettemin toegewijd aan de eenvoud van de geest en is zo veelzijdig dat deze frisse eau de cologne zich aanpast aan de uitstraling van ieder persoon en geschikt is voor zowel mannen als vrouwen.
Wat dreef de zoon van twee kosmopolitische ouders, die de inmiddels ter ziele gegane Oranje Vrijstaat in Zuid-Afrika als uitgangspunt nam voor zijn artistieke revolte, naar de mainstream van geuren? Waarom huurde hij FiFi Award-winnares Alexandra Kosinski, die klassieke uniseksgeuren als Trussardi My Land (2012) en Blue Land (2015) componeerde, in om zijn Etat Libre D'Orange Cologne te realiseren?
In 2014, acht jaar na de oprichting van zijn Parijse label, had de Swardt misschien genoeg van zelfopgelegde decadentie en verlangde hij naar optimisme en lichtheid. Het resultaat was Etat Libre d'Orange Cologne, de ideale metgezel voor elke dag.
De driekleurige haan, symbool van Etienne de Swardt's verlangen naar vrijheid, bekroont opnieuw de rand van de fles in een hoek als een wapenschild, zijn puurheid een teken van tijdloze trotsering. Etienne de Swardt werd op jonge leeftijd gedwongen om naar Nieuw-Caledonië te verhuizen. Deze breuk moet pijnlijk voor hem zijn geweest, want tot op de dag van vandaag wordt hij, die op 23-jarige leeftijd naar Parijs verhuisde, gedreven door een verlangen naar zijn geboorteland. "Le roi est mort, vive le roi!", dit motto van de Franse erfelijke monarchie is ook terug te vinden in zijn parfum. Geniet van zijn vriendelijke eau de toilette met zijn eigen snufje koppigheid.